آرسن نگو، قند و عسل ...

بیش از ده سال از ساخت این وبلاگ گذشت... امروز دوباره بعد از چند سال آمدم. پسرک ده ساله شده و به کلاس پنجم می رود... و من شگفت زده از گذشت روزها و سال ها.... ...

سال هاست به این جا سر نزده بودم... پسرک بزرگ شده، کلاس اولی شده  شاید دوباره بازگردم برای نوشتن از روزها و دغدغه هایش...

        ...

بهار با تمام تازگی اش به رشت رسید و فصلی نو و سالی دیگر آغاز شد ... آرسن ما  امسال در چیدن سفر هفت سین به ما کمک کرد و با نظرها و سلیقه ی کودکانه اش هفت سین امسال را  رنگ و لعابی دیگر بخشید. با دستهای کوچکش مرتب  ظرف ها را کنار هم جابه جا می کرد و برای اطمینان دور می  شد و نگاهی می انداخت و دوباره دستی به سفره می برد و تغییراتی به چینش می داد پسرک به سرعت دارد بزرگ می شود،  وقتی به دست ها، پاها و به اجزای صورتش در خواب نگاه می کنم مردی  کوچک را می بینم که جلوی چشم ما به سرعت در  حال قد کشیدن و بالیدن است  و زمان چه دونده ی چیره دستی  است... ا...

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک آسمان آبی و ابر سپید برگهای سبز بید عطر نرگس، رقص باد نغمه‌ی شوق پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای مست نرم نرمک می‌رسد اینک بهار خوش به حال روزگار ...   آ رسن در گشت و گذارهای اسفند ماهی ... آرسن و دوستش راینیک جون        ...

چند سالی ست که دی ماه برایمان عطر و طعم دیگری دارد.  حال دیگر برای ما، دی قشنگ ترین ماه سال  و  بیستمین روزش هم  خاص ترین  است، چرا که همه‌ی حس ها‌یمان از همین روز خاص لبریز شده است، لحظه‌ی تولد جانی کوچک و دوست داشتنی، لحظه‌ی گشودن چشم‌‌ هایی جدید بر زندگی ... آرسن ما  بیستم دی ماه امسال سه ساله شد...   امسال جشن تولدش را در مهد در کنار دوستان کو چکش در شادی های کودکانه برگزار کردیم .  بچه ها ،خود جشن را دردست گرفتند و ما ناظرانی بیش نبودیم،  بابا فرزاد، عکس های زیبایی از حس و حال بچه ها و شادی آرسن  می گرف...

پاییز هم رفت و زمستان با گیسوان سپید بلندش از راه رسید ... این روزها ی پایانی پاییز  که به سه سالگی آرسن نزدیک می شویم، بیش از پیش خاطرات دو سال پیش از ذهنم می  گذرد و عکس‌های پسرک را که در پوشه های جداگانه  بر اساس ماه های مختلف در کامپیوتر دسته بندی کرده ام را  مدام  تماشا می کنم از این ماه تا آن ماه عکس ها را با هم مقایسه می کنم به چشم ها و دستها و پاهایش نگاه می کنم،  به رفتارهای کودکانه اش که کم کم پخته می شود، دقیق می شوم... آه که زمان چقدر زود می گذرد.  پسرم « آرسن» روزگار در حرکت است و تو هرچه بزرگ تر می شوی چیزهای زیادی برای کشف خواهی داشت، ...